Şiir | Ayrılık Kıyameti |
Kategori | Ayrılık Şiirleri |
Okunma | 1.800 Görüntülenme |
Başka gülün renginde taze bahar mevsimi
Bulduğun yerde kopar ayrılık kıyameti
Nefsinin çağrısında kör şeytanın sesini
Duyduğun yerde kopar ayrılık kıyameti
Zaman gelmiştir artık dönme vaktidir geri
Ettiğin yeminlerin yalan olur her biri
Tarih kitaplığına biten bir aşk defteri
Koyduğun yerde kopar ayrılık kıyameti
Tende bağ bozumudur koparır lalesini
Bir koklar atar gönül almıştır hevesini
Bir başka bahçıvanın taze menekşesini
Seçtiği yerde kopar ayrılık kıyameti
Vuslat çekilmez olur sabrı marifet sayar
Geçen onca senenin nice hatırına kıyar
Mutluluğu bir başka pembe dudakta arar
Bulduğu yerde kopar ayrılık kıyameti
Anlamını ararsın düştüğün bu boşluğun
Ne arzun tende kalır, nede gönül hoşluğun
Gözlerde mutluluğun, gönülde sarhoşluğun
Bittiği yerde kopar ayrılık kıyameti
El ele tutuşmanın kalmamışsa önemi
Baş başa saatlerin yoksa artık değeri
Kaçıp giden aklının başını alıp geri
Döndüğü yerde kopar ayrılık kıyameti
Küçük tatlı kavgalar olursa karabasan
Mutluluğu yaşatmak değilse tekmil tasan
Özürde fayda etmez gururun artık bu son
Dediği yerde kopar ayrılık kıyameti
Şimdi hazin bir veda elde avuçta kalan
Nerde o mağrur bakış, onca günaha salan
Söylenen her bir söze hepsi küçük bir yalan
Dediği yerde kopar ayrılık kıyameti
Artık derman Hak’tadır almıştır adresini
Göremez günahından bir adım ötesini
Köhne bir meyhanede aşka son bestesini
Yazdığı yerde kopar ayrılık kıyametiElif Bülbüloğlu