Sen hep yolcuydun
Aşk senin yokuşundu
Ve ne zaman dağılsaydı sesim
Şakağıma dayardin gözlerini
Sana gelmek isterdim sularin uyuduğu bir saatte
Gözlerinden kalbime sıktığın kurşun olmasaydi
Bu kente söylenecek sözüm kalmadi artık
Kalem bir yangındır
Şimdi avuçlarımda
Yetmiyor yetmiyor artık
Gözlerinin karası
Anlamı yitmeden sevdanın
Bu aşkı bitirmeli buğulanmış bir nİsan gecesi
Yüz üstü bırakıp tüm sokaklarını
Yikilmaya yüz tutmuş bu kül rengi kentten çekip gitmeli

soğuk düş etkisi

Benzer yazı bulunamadı