| Şiir | Hücrem |
| Kategori | Genel Şiirler |
Hücrem güneş.
Hücrem aydınlığı çağırıyor.
Kazandıkça ekmeği.
Aydınlık,çocuk çınlamasında.
Boy atan ırmağımın yüksüğünü dikerken günle.
Yürüdükçe toprak damarına.
Dikişlerinde.
Emdikçe içini,dokunuyor canlı.
Bülent Tüsen
