Bir Ruandalı çocuğun. Gözyaşlarında üzüntüyü görmek. İçin için ağlayan.Bülent Tüsen

Mektubuna karanfil bırakmışsın. Kurumuş durdukça. Adın gibi. Kırmızı. Kurutulmuş. Sinmiş sayfaya. Yüreğinle,anlatış,bekleyiş kokan.Bülent Tüsen

Suda hayat bulurkenki. Isınmış toprakta. Çiçekte görünürken yüzün. Yüzünde bulurum geçen günleri.Bülent Tüsen

Aynasız süzülür. Gözlerin dokunduğuncadır. Güneş. Işığını yazar toprağında. Bülent Tüsen

Necip Fazıl Kısakürek’e Bir hâl var. Bir hâl geçiyor gözlerimden. Bir hâl beni sende olduran.Bülent Tüsen

Beni bana bırak. Sahte çürümüşlüklerin arkasından yürüyemem. Beni bana bırak. İnsana sırt çevirmek olmaz. Bülent Tüsen

Bulutlar ve aşklar gibi gece karanlıklar gibi bakışlarımız yalnız ve kuytusuz.Bülent Tüsen

Islak gece gözyaşları gibi göğe bakan karanlık yüzler. Islak gece sessiz, karanlık, suçlar gizler gibi eller. Bülent Tüsen

Sokaklarım duman. Sokaklarım geçilmez. Sokaklarım ölçüsüz. Sokaklarım sokakların.Bülent Tüsen

Yüreğindeki kuşlara ateş etme! Gözlerin nereye bakacak sonra? Etme! Bülent Tüsen

Küçücük erkek çocuklar sevimli, kaldırımlarda rastladığım bazen. Küçücük adamlar gibi. Akılları başlarında. Yetiştirilmişler. Oyun oynayabilir mi gözlerde yağmur? İnsan yüreği insan! Oynamaz.Bülent Tüsen

Cennetle yıkayacaksın. Götüreceksin kirlerin ummanlarına yağmur yüreğini tertemiz. Ayaklarına takılan yoksul çocukların. Sığındığı kollarını.Bülent Tüsen