| Şiir | Üşüyen Yalnızlık |
| Kategori | Yalnızlık Şiirleri |
| Okunma | 1.425 Görüntülenme |
Yazamadığım ayrılıklarım
Göremediğim güzelliklerim,
Son umut tarlalarinda,
Sürdüremediğim yanlızlıklarım var.
Yaşadım şu an, şu saat.
Hasretle andım kendimi
Kanattım,
İntizar eyledim. Yandım,
Kavruldum.
Coşkun bir ırmak oldum
Aktım Fırat suyu kadar geniş,
Dicle kadar uzun.
Asi ve doğurgan bir maveraün oldum.
Sırdaş oldum Cudiyle, Gabarla…
Yedi iklim ağladım,
Tek bir damla gözyaşı dökmeden.
Yaşadığım ayrılığım,
Göremediğim güzelliğim için.
Tendürekte yolunu bulamayan bir cığ oldum.
Üşüdüm yıllar boyu
Sadece hayallerim ısındı,
Sıcak bir yorgan altında.
Uzadıkça uzadı yollar.
Sonu gelmez bir yalnızlık kadar sevdalandım.
Ama tutamadım
Gül yüzlü yarin ellerini hiçbirzaman.
Onu sade-ce sevdim.
Heyecanlı ve ürkekçe yani.
Yalnızlığın denizinde yüzerken;
Bir umudumu,
Birde seni kaybetmedim sadece.Muharrem Aslan 1
